Door het bundelen van mijn klachten, die ik reeds als normaal ben beginnen aanvoelen, stelde de dokters de diagnose Fibromyalgie. Deze aandoening zorgt voor chronische pijnen en stijfheid van het spier- en bindweefsel.Intussen zijn we bijna 3 jaar verder en heb ik nog iedere dag pijn, meestal is het draaglijk en kan ik vrij normaal functioneren, maar op sommige dagen is het onhoudbaar en zou ik het liefst van alles in een hoekje verdwijnen. Een dik jaar geleden heeft de neuroloog ook een officiële diagnose voor acute migraine gesteld, waardoor ik de mogelijkheid heb gekregen om tenminste daarvoor al een behandeling op te starten. Tot nog toe heeft dit helaas weinig effect, maar ik blijf hoopvol. Door de pijn is sporten voor mij heel moeilijk. Niet alleen heb ik constant blessures, maar mijn lichaam is ook altijd heel erg vermoeid. Dit is een reactie op de pijn: mijn lichaam is eigenlijk 7/7 in gevecht met zichzelf, waardoor ik altijd heel moe ben. Ik ben een Bourgondiër die graag lekker eet, in combinatie met weinig beweging is dat natuurlijk zijn effect gaan hebben op mijn gewicht. Ik ben mij ervan bewust dat ik er zeker nog goed uitzie en blijf mij mooi kleden, opmaken en verzorgen, maar als ik slanke dames zie met bepaalde kledingstukken denk ik toch vaak “zoiets zou ik zelfs niet hoeven te passen”. Mijn gewicht is iets waarmee ik vooral de laatste 2 jaar enorm struggle, ik heb ook al talloze keren mijn levensstijl en dieet aangepast, maar mede door de medicatie die ik neem en het gebrek aan beweging is het heel moeilijk om wat gewicht te verliezen. Door een hernia in mijn onderrug, heb ik uitvalverschijnselen in mijn linkerbeen. Dit is fysiek zichtbaar, ik heb een speciale manier van wandelen, en daar ben ik mijzelf heel bewust van. Als jong meisje is dat toch iets wat weegt op mijn zelfbeeld, ik zie soms ook dat mensen mij nakijken en dan besef ik dat dat is omdat ik mank.